مدیران شایسته همیشه پایه و مبنایی احساسی برای روابطشان در نظر می‌گیرند، به این معنی که احساسات افراد را نشانه می‌روند. سخنانشان همیشه الهام‌بخش است و نتایجی حتی بزرگ‌تر و بهتر از حد انتظار خودشان کسب می‌کنند.

دلیل روابط‌عمومی بالای برخی افراد این است که روی این مهارت کار می‌کنند. بیایید رازهایشان را ما هم به کار بگیریم:

 

1ـ مخاطب‌شان را می‌شناسند

سخنوران چیره‌دست و در کل افرادی که روابط‌عمومی بالایی دارند هرگز تمایلی به خودنمایی ندارند و سعی ندارند مهارت و دانشی را که دارند به رخ همگان بکشند یا اینکه در مورد خودشان زیاده‌گویی کنند. ترجیح می‌دهند فکر کنند شنوندگان نیاز به شنیدن چه چیزی دارند و اینکه چگونه می‌شود این پیام را به گونه‌ای منتقل کرد تا درک و ارتباط حداکثری رخ دهد. این واقعیت به معنی این نیست که مدیران صرفاً آنچه را که مردم دوست دارند بشنوند به زبان می‌آورند. درست برعکس، آنچه را بر زبان جاری می‌کنند که اهمیت دانسته شدن دارد حتی اگر خبر بدی باشد.

 

2ـ متخصص زبان بدن هستند

افرادی که در ارتباط برقرار کردن متخصص هستند همیشه به بازخوردهای شنوندگان دقت می‌کنند. آنها به سرعت پیامی که حالات چهره و زبان بدن شنوندگان در خود دارد را دریافت می‌کنند زیرا می‌دانند که این تنها بازخوردی است که اغلب شنوندگان به سخنران‌ها می‌دهند. مدیران بزرگ از این پیام ها استفاده می‌کنند تا بتوانند سخن‌شان را متناسب با نیاز و موقعیت تنظیم کنند.

 

3ـ صادق هستند

مدیران بزرگ به خوبی می‌دانند اگر بخواهند مردم حرفشان را باور کنند باید راست بگویند. مثلاً وقتی نمی‌توانند اطلاعات خاصی را با مردم به اشتراک بگذارند رک و راست به شنوندگان اعلام می‌کنند که نمی‌توانند سخنی بگویند. مدام حرف را عوض کردن و پاسخ‌های ناقص و حتی نادرست چیزی جز اضطراب و بی‌اعتمادی در شنوندگان به وجود نخواهد آورد. صداقت است که باعث اعتماد می‌شود.

 

4ـ واقعی هستند

مدیران موفق به هیچ‌وجه وانمود نمی‌کنند آن شخصی هستند که واقعاً نیستند. برخی افراد همین که پشت تریبونی می‌روند گویی فرد دیگری می‌شوند. به مارک زاکربرگ بنیانگذار فیسبوک نگاه کنید. موقع ارائه‌ی خدماتش به سرمایه‌گذاران خیلی راحت سوئیت‌شرت و جین می‌پوشد، انگار نه انگار که یکی از موفق‌ترین و سودآورترین کسب‌وکارهای جهان را دارد. همین رفتار را در استیو جابز هم می‌دیدیم. مدیران بزرگ می‌دانند تنها زمانی مخاطبان به پیام‌ها دقت کرده و در موردشان به فکر فرو می‌روند و در نهایت آنها را باور می‌کنند که سعی کنند خود خودشان باشند. برعکس این قضیه هم درست است یعنی زمانی که مدیران فیلم بازی می‌کنند و قیافه می‌گیرند مخاطب را از خود دور می‌کنند و اعتماد را از بین می‌برند. البته به این نکته هم باید توجه کرد که هر فرهنگی اقتضائات خود را دارد و نمی‌توان برای همه از یک نسخه استفاده کرد.

 

5ـ با قدرت و احترام صحبت می‌کنند

مدیران بزرگ قاطعیت خودشان را فدای حرف‌های بی پایه و اساس به منظور فرار از انتقاد نمی‌کنند. با قدرت و قاطعیت و بدون پرده به چشمان مخاطبشان خیره می‌شوند و از مشکلات، الزامات و یا موفقیت‌ها می‌گویند. قاطع صحبت کردن با بی‌احترامی کردن تفاوت دارد. یکی از نکاتی که از مدیران بزرگی که افتخار کار کردن با آنها را داشته‌ام، آموخته‌ام این است که هیچ‌گاه جایگاه خود را بهانه‌ای برای بی‌ادبی نسبت به دیگران قرار نمی‌دهند. بالعکس، این بزرگان همیشه الگوی ادب و تواضع برای کارکنان خود هستند.

 

سبز باشید