خلاصه:

اکثر متقاضیان کار، یک روش امتحان شده و واقعی را می دانند که با سؤالاتی برای پرسیدن از مصاحبه کننده خود آماده شده اند. اما بیشتر آنها برای پرسیدن سوالات خود تا پایان زمان مصاحبه صبر می کنند. این یک غفلت و یک فرصت از دست رفته برای برجسته شدن در میان سایر نامزدها است. تحقیقات نشان می‌دهد که پرسیدن سؤال باعث می‌شود مسئول استخدام احساس مشارکت بیشتری داشته باشد و احتمال اینکه شما را انسان مثبتی ببیند بیشتر است، در عین حال اطلاعات ارزشمندتری در مورد نقش به شما می‌دهد.

یک مصاحبه شغلی عالی اغلب بیشتر شبیه یک مکالمه است - یک خیابان دو طرفه که در آن هر فرد کنجکاو است که ببیند آیا این یک رابطه سودآور دوجانبه است یا خیر. شما همچنین در حال مصاحبه با شخصی در آن سوی خط، صفحه یا میز هستید، درست همانطور که آنها با شما مصاحبه می کنند. این     می تواند به شما کمک کند ارزش ها و فرهنگ تیم و سازمان بزرگتر را ارزیابی کنید.

اشتباه دیگری که داوطلبان مرتکب می شوند این است که سؤالات درستی نمی پرسند یا سؤالات خود را به روش های گیج کننده چارچوب بندی نمی کنند. پرسش‌های سنجیده می‌توانند علاقه واقعی شما را به شرکت نشان دهند، شایستگی را نشان دهند، ارتباط برقرار کنند، قفل اطلاعاتی را باز کنند و به مصاحبه‌کننده کمک کنند تا بفهمد چگونه فکر می‌کنید.

هنگامی که یک سؤال ، بی ملاحظه یا به سادگی به اشتباه تفسیر می شود، می تواند شما را به عنوان فردی نادان، ساده لوح، متکبر یا حتی تنبل معرفی کند. ایجاد یک سوال روشنگر فقط به آنچه می گویید نیست، بلکه به نحوه بیان آن نیز مربوط می شود. آخرین کاری که می‌خواهید انجام دهید این است که ناخواسته بر روی چیز اشتباه تأکید کنید و به‌عنوان متکبر یا بی‌خبر ظاهر شوید.

شما در تلفن همراه خود یک پیغام یادآوری دریافت می کنید. سه روز مانده به مصاحبه شغلی. خوشبختانه، شما در تمام هفته در حالت آماده سازی بوده اید. شما لباس‌هایتان را انتخاب کرده‌اید، مسئولیت‌های شغلی را مطالعه کرده‌اید و نمونه‌هایی را که مرتبط‌ترین مهارت‌های شما را نشان می‌دهند، حفظ کرده‌اید.

شما بارها و بارها خودرا، برای هرگونه سوال و جوابی که ممکن است استخدام کننده داشته باشد آماده کرده اید. شما حتی با چند سوال بعدی از خودتان آمدید که در پایان بپرسید:

• رقبای اصلی شما چه کسانی هستند؟
• بخش مورد علاقه شما در مورد کار در اینجا چیست؟
• مراحل بعدی در فرآیند مصاحبه چیست؟

شما آماده هستید – حتی بیشتر از آماده - این فرصت را به دست بیاورید. درست است؟

خوب ... نه خیلی سریع. بیایید یک قدم به عقب برگردیم و ببینیم کجا ممکن است اشتباه کرده باشید.

آنچه که نامزدهای شغلی اغلب فراموش می کنند

اکثر متقاضیان کار از قبل یک روش امتحان شده و واقعی را می دانند که با سؤالاتی برای مصاحبه کننده خود آماده شده است. با این حال، بسیاری تا پایان مصاحبه منتظر می مانند تا آنها را مطرح کنند - تا مسئول استخدام متوقف شود و بگوید: "آیا سوالی از من دارید؟"

این یک غفلت و یک فرصت از دست رفته برای برجسته شدن در میان سایر نامزدها است. تحقیقات نشان می‌دهد که پرسیدن سؤال باعث می‌شود مسئول استخدام احساس مشارکت بیشتری داشته باشد و احتمال اینکه شما را مثبت ببیند و در عین حال اطلاعات ارزشمندتری در مورد نقش به شما می‌دهد بیشتر است.

یک مصاحبه شغلی عالی اغلب بیشتر شبیه یک مکالمه است - یک خیابان دو طرفه که در آن هر فرد کنجکاو است که ببیند آیا این یک رابطه سودمند دوجانبه است یا خیر. بله، یک تفاوت قدرت در بازی وجود دارد، به خصوص اگر واقعاً کار را می خواهید یا واقعاً به آن نیاز دارید. اما شما همچنان در حال مصاحبه با فردی در آن سوی خط، صفحه یا میز هستید، همانطور که او با شما مصاحبه می کند. به آن به عنوان فرصتی برای ارزیابی ارزش ها و فرهنگ تیم و سازمان بزرگتر فکر کنید.

 

دومین اشتباهی که کاندیداها مرتکب می شوند این است که سؤالات درستی نمی پرسند یا سؤالات خود را به روش های گیج کننده چارچوب بندی نمی کنند. هنگامی که یک سوال به طور متفکرانه تنظیم شود،   می تواند کار زیادی انجام دهد - می تواند علاقه واقعی شما را به شرکت نشان دهد، شایستگی شما را نشان دهد، ارتباط ایجاد کند، اطلاعات را افشا کند و به مصاحبه کننده کمک کند تا بفهمد چگونه فکر می کنید. از سوی دیگر، هنگامی که یک سوال کلی، بی ملاحظه یا به سادگی به اشتباه تفسیر می شود، می تواند شما را به عنوان فردی نادان، ساده لوح، متکبر یا حتی تنبل معرفی کند.

بر اساس صحبت‌های من با چندین استخدام‌کننده و مربی شغلی، در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می‌کند در طول مصاحبه شغلی بعدی خود سؤالات روشن‌تر بپرسید و شانس خود را برای دریافت پیشنهاد افزایش دهید.

جمله بندی می تواند شانس شما را افزایش دهد (یا کاهش دهد).

برای ایجاد یک سوال روشنگر، باید هم در مورد موضوع و هم در مورد قالب دقت کنید. این بدان معنی است که فقط به آنچه می گویید نیست، بلکه به نحوه بیان آن نیز مربوط می شود. آخرین کاری که می‌خواهید انجام دهید این است که ناخواسته بر روی یک چیز اشتباه تأکید کنید و به‌عنوان انسانی متکبر یا بی‌خبر دیده شوید. در اینجا چند سؤال وجود دارد که احتمالاً به عنوان پرچم قرمز دیده می شوند - علیرغم قصد مثبت شما - و به جای آن چه باید بپرسید.

معمولا چقدر طول می کشد تا ارتقا پیدا کنید؟

این سؤال کلاسیک، ظاهر اولیه جاه طلبی بالایی را نشان می دهد - بسیاری از متخصصان مشتاق امیدوارند که به سرعت بالا بروند - اما این عبارت باعث می شود آن را به عنوان یک گاف نشان دهد. کایل الیوت، یک مربی حرفه‌ای تکنولوژِی، جمله جایگزینی را توصیه می‌کند: «آیا می‌توانید در مورد روند شرکت برای حمایت از رشد کارکنان به من بگویید؟»

این عبارت بیشتر بر فرآیندهای داخلی سازمان متمرکز است، به شما پیشنهاد می‌کند که علاقه‌مند به یادگیری در مورد نحوه عملکرد شرکت هستید، نه صرفاً افزایش حقوق یا یک عنوان فانتزی.

الیوت گفت: «در حالی که این سؤال هنوز سؤال اولیه شما در مورد افزایش/ترفیع را پوشش می‌دهد، اما تمرکز را از خودخدمت بودن منحرف می‌کند. "در حالی که حقوق و عنوان مهم هستند، شما همچنین باید به کل تجارت شرکت فکر کنید."

 

طرح مجدد سوال خود به این روش پاسخی را به همراه خواهد داشت که می تواند سرنخ های ارزشمندی را در مورد فرهنگ یک شرکت، مسیرهای توسعه حرفه ای و اینکه آیا فرصت های رشد وجود خواهد داشت را ارائه می دهد.

دوست داری اینجا کار کنی؟

سارا جانستون در نقش‌های قبلی به عنوان استخدام‌کننده شرکتی، سوالات گیج کننده زیادی شنید. اکنون، بنیانگذار Briefcase Coach، شرکت روابط عمومی شغلی اجرایی بوتیک، به متقاضیان هشدار می دهد که در رویکرد خود برای درخواست نظر شخصی مصاحبه کننده از کارفرمای خود تجدید نظر کنند.

از اینکه تعداد افراد جویای کار - در همه سطوح - این سوال را می پرسند، تعجب خواهید کرد! جانستون به من گفت:

چرا نباید بپرسی؟ زیرا احتمالاً پاسخ صادقانه ای دریافت نخواهید کرد.

استخدام کنندگان آموزش دیده اند تا سفیران سازمان های خود باشند. آن‌ها می‌خواهند یک دیدگاه شفاف از شرکت خود ارائه دهند.» "حتی اگر آنها در مورد چالش ها شفاف باشند، اغلب تصویری زیباتر از واقعیت ارائه می دهند."

از اینکه از مصاحبه کنندگان بپرسید چه چیزی را دوست دارند یا در مورد سازمان خود تغییر خواهند داد، اجتناب کنید.

در عوض، جانستون توصیه می کند که بر اساس تحقیقات خود سوالاتی بپرسید. او گفت: "این نشان دهنده علاقه شما به فرصت است و نشان می دهد که شما ابتکار عمل دارید." هنگامی که سؤالات آگاهانه بپرسید، همچنین پاسخ های شفاف تری دریافت خواهید کرد.»

چیزی شبیه این را امتحان کنید: «می‌توانید توصیف کنید که یک روز معمولی در این نقش چگونه خواهد بود؟» پرسیدن این سوال آشکار می کند که می توانید صادقانه خود را در حال کار در سازمان تصور کنید.

چند روز در هفته باید کارکنان در محل حضور داشته باشند؟

برخی از نقش ها به وضوح به عنوان "دورکاری" یا "در محل" فهرست می شوند، در حالی که برخی دیگر (معروف به ترکیبی)، ممکن است به مدتی حضور در یک محیط اداری نیاز داشته باشند. فاروک دی، معاون موسس آموزش یکپارچه و طراحی زندگی در دانشگاه جانز هاپکینز، پیشنهادی دارد که وقتی سطح انعطاف پذیری شغلی مشخص نیست، چه باید بپرسید.

 

دی به من گفت: «با توجه به دوران پس از کووید، به نظر می‌رسد که اکثر کاندیداهای جوان می‌خواهند در مورد انعطاف‌پذیری، ترتیبات جانبی کار، ترکیبی/ریموت و غیره بپرسند. من فقط می توانم تصور کنم که این گفتگوها در ماه های اخیر چقدر ناخوشایند بوده است.

دی گفت با کنکاش در جزئیات ، فوراً ممکن است ناخواسته اشاره کنید که، حداقل کار را در این نقش انجام خواهید داد. او گزینه متفاوتی را پیشنهاد کرد: «با فرض اینکه یک کارمند بالاتر از انتظارات عمل کند، تعادل ترجیحی سازمان بین کار حضوری و کار از راه دور چیست؟»

تاکید بر انعطاف پذیری در چارچوب نتایج، بر چگونگی بهره مندی سازمان از مشارکت های شما تاکید    می کند. درج «ارجح» نشان می‌دهد که شما به دستورالعمل های موجود احترام می گذارید و از نظر مسئول استخدام استقبال می‌کنید. شما به عنوان یک همکار مشارکتی ظاهر می شوید که به اهداف گسترده تری توجه دارد.

چقدر انتظار می رود که کارمندان، خارج از ساعات کاری عادی کار کنند؟

این سوال پربار می‌تواند اینطور به نظر برسد که شما از همان ابتدا یک شخص فعالی نیستید. کیت اسمالکین، معاون ارشد استعداد و مشارکت کارفرمایان در Climb Hire، یک سازمان غیرانتفاعی ملی ارتقاء مهارت است. او به من گفت: «مسئولان استخدام اغلب یک یا دو دقیقه پس از تماس می‌دانند که آیا یک نامزد را به جلو می‌برند یا نه.

کاندیداها باید بگویند که تکالیف خود را در مورد شرکت و نقش انجام داده‌اند، و «زمان را صرف کرده‌اند تا سؤالاتی را بپرسند که واقعاً به اصل موضوع می‌پردازد، نه فقط مکانیزم نقش/شرکت».

یک رویکرد بهتر برای یادگیری تعادل بین کار و زندگی این است که بپرسید: "آیا می توانید در مورد فرهنگ تیمی که قرار است به آن ملحق شوم به من بگویید؟" این به شما امکان می دهد تا به طور غیرمستقیم اطلاعات بیشتری در مورد محیط داشته باشید، و می توانید با پیشروی در مراحل بعدی فرآیند استخدام، گفتگوهای عمیق تری در مورد حجم کاری و انتظارات داشته باشید.

سوالات شما می تواند تاثیر قابل توجهی بر جای بگذارد. اسمالکین خاطرنشان کرد که او کاندیداهای قوی زیادی را رد کرده است، زیرا آنها یا هیچ سؤالی نداشتند، یا سؤالاتی که مطرح می‌کردند کوته‌بینانه بودند یا بینش عمیق‌تری نداشتند. "برعکس، من از نامزدهای کم تجربه دفاع کرده ام، زیرا سوالات آنها بسیار تیز بود. به هر دو صورت کار می کند.»

 

چند سوال بالقوه دیگر که قابل ذکر است:

• آیا می توانم به زودی پس از استخدام به مرخصی بروم؟ شاید بتوانید. اما بهتر است تا زمانی که پیشنهادی در دست ندارید، یکی را کنار بگذارید. در غیر این صورت، ممکن است زمان مرخصی احتمالی بیش از حد به نظر برسد. یک سوال بهتر: آیا کارکنان تشویق می شوند که مرخصی بگیرند؟
• آیا برای دریافت این نقش به من توصیه ای دارید؟ نه، ندارند. این شخص مربی یا محرم شما نیست. آنها برای ارزیابی تجربه، استعداد و علاقه شما به نقش، حضور دارند. یک سوال بهتر: این نقش چگونه به طور معناداری به اهداف سازمان کمک می کند؟
• جایزه: چندین متخصص یک مثال خوب در مورد در قدرت ماندن، به اشتراک گذاشتند: "موفقیت در این نقش چگونه به نظر می رسد؟" با پرس و جو در مورد اینکه رویکرد درست به کجا منتهی      می شود، نمی توانید اشتباه کنید. اگر این سوال را در لیست خود قرار نداده اید، اکنون آن را اضافه کنید.

. . .

هر مصاحبه ممکن است یک معامله بزرگ به نظر برسد. حتی صحبت های اولیه با استخدام کنندگان و مدیران استخدام می تواند دلهره آور باشد. احساسات شما ممکن است بالا باشد. به هر حال، خیلی چیزها در خطر است - نتایج می تواند نه تنها شرایط مالی فوری شما، بلکه پایه زندگی، سبک زندگی خود یا خانواده شما را تغییر دهد - حتی مسیر شغلی شما را.

آنچه می گویید مهم است و آنچه می پرسید اولویت های اساسی شما را آشکار می کند. با نشان دادن اینکه به تصویر بزرگ و سهم خود در آن اهمیت می دهید، بهتر است خود را به عنوان یک متخصص وظیفه شناس و فداکار معرفی کنید. همچنین ممکن است به معنای تفاوت بین جستجوی طولانی تر یا رسیدن به نقش مورد نظر شما باشد.

 

منبع: hbr kristi depaul

ترجمه شده در واحد نوآوری و بهبود TMB